Schrijf hieronder over een boek of een passage uit een boek dat jij je nog het beste kan herinneren omdat het zo mooi, zo absurd, zo zinloos, zo realistisch, zo herkenbaar, zo...was.
Als kind verslond ik alle boeken van Marc De Bel, maar de boeken over Blinker vond ik toch de beste. Er zat actie in, het ging over verliefdheid en er stonden nog prentjes in. De tekeningen van Jan Bosschaert (wwww.janbosschaert.be) in de boeken van Blinker vond ik zo mooi dat ik na een tijdje ook gewoon boeken begon te kiezen waarvan de kaft een tekening van zijn hand had.
Later begon ik griezelboeken en boeken van Dirk Bracke te lezen. Ik vond het geweldig hoe verhalen zo'n afschuw, gruwel of schok konden opwekken en mij echt konden meesleuren in hun verhaal. Ik herinner me vooral 'Ijskoude Handen' van Bies van Ede, omdat elke bladzijde spannender werd en het einde voor mij toen verrassend gruwelijk was.
De laatste jaren lees ik graag boeken die de psyche van de hoofdpersonages uitdiepen. Ik wil uit boeken te weten komen hoe mensen denken en hoe mensen met elkaar en met zichzelf omgaan. Daarom zijn de boeken en kortverhalen van Anna Blaman of de boeken van Vladimir Nabokov voor mij op dit moment de boeiendste.
Toen ik klein was, was ik gefascineerd door alles wat van Disney was. Je kon toen in die tijd gratis disney verhalen ergens bij krijgen. Ik heb deze nu nog altijd. Het zijn er een stuk of 80! Elke avond las ik in mijn bed één van mijn boekjes, en pas nadien ging ik slapen. Dit gaf me een rustig gevoel en vooral veel fantasie.
Later keek ik vooral tv, maar als ik een boek nam was het zowiezo van Marc De Bel. Zijn verhalen vond ik zo spannend en leuk om te lezen dat ik altijd weer naar een exemplaar van hem greep. Toen ging ik ook nog eens naar de boekenbeurs en heb ik zelf een gesigneerd boek van hem gekregen, daar was ik wel heel trots op.
Nu ben ik ook niet echt zo een grote fan van lezen, maar als ik iets graag lees dan zijn het verhalen die echt gebeurt zijn. Zoals het verhaal van Sabinne D'ardenne. Ook lees ik graag boeken van Helene Vreeswijk, ik vind dat ze haar boeken zo schrijft dat je gewoon wilt verder lezen.
Toen ik klein was hielt ik ontzettend veel van sprookjes en boeken met veel prenten. Het ging bij mij niet om de tekst maar om de prenten die er in stonden. Soms vroeg ik wel eens aan mijn ouders om mij een sprookje voor te lezen voor ik ging gaan slapen maar dat viel niet zo veel voor.
Later wanneer ik zelf al kon lezen las ik altijd stripboeken, vooral die van F.C. De Kampioenen en K3. Ik hielt enorm veel van die stripboeken omdat er veel actie avontuur en humor in voor kwam. Ik kon die stripboeken wel 10 keer opnieuw lezen, ze verveelden nooit. Ik was er zo’n fan van dat ik ze begon te verzamelen. En ja, waarom stripboeken? Er staan veel prenten en weinig tekst in.
De laatste jaren lees ik graag de boeken van Dirk Bracke. Ik hou echt van zijn boeken. Er zit zo veel actie en avontuur in en het zijn vooral boeken voor de jeugd. Het zijn boeken die je echt meesleuren in het verhaal en je wilt steeds verder lezen in zijn boeken. Zijn boeken gaan nooit vervelen. Ik ben ook een grote fan van boeken met een waargebeurd verhaal.
Toen ik klein was vond ik het heel leuk als mijn ouders boekjes voorlazen zoals de verhaaltjes van Floortje. Ik kon zelf nog niet lezen maar ik keek heel graag naar de prentjes. Mijn ouders probeerde altijd voor het slapen gaan een verhaaltje voor te lezen.
Later las ik niet zo graag dus ik heb eigenlijk niet egt veel gelezen. Als ik eens las dan waren het vooral stripverhalen omdat daar minder tekst en nog altijd prentjes in stonden. Het kwam niet veel voor dat ik een boek las enkel wanneer we op school bij het leesmoeke gingen en samen boekjes lazen.
Nu lees ik vooral graag boeken die waar gebeurd zijn. Ik vind het heel interessant en soms ook erg wat er met sommige mensen gebeurd. En als ik een boek lees dat niet waar gebeurd is moet het realistisch zijn. Wanneer ik een boek aan het lezen ben en het interesseert mij niet meer dan stop ik met lezen want een boek moet mij mee sleuren in het verhaal anders krijg ik hem nooit uit.
Vroeger als ik klein was hield ik enorm van sprookjes, Disney , prinsessen en al die gekke toestanden, Ik wou altijd alles weten wat er in het boek stond. Maar ik wilde het zelf niet lezen , mama of papa moest dat doen voor het slapen gaan want zelf zou ik er niet in gelezen hebben. Ik koos meestal de boekjes me de mooiste cover en dan las mama of papa ze voor.
Later als ik zelf al kon lezen was ik op school verplicht elke week een ander boek te lezen , ofwel uit de klasbib ofwel van thuis , Per boek dat we lazen kregen we een stikker, en per zoveel stikkers kregen we een klein cadeautje. Na al die drama van schoolboeken lezen , vond ik een boek die mij interesseerde. Namelijk Geronimo Stilton boeken. Ik wou enkel alleen maar zijn boeken lezen en geen enkele andere boek meer.
Nu .. als ik eerlijk ben haat ik boeken lezen voor school. Ik vind lezen echt heel saai en de helft van de tijd als ik een boek lees , begrijp ik niet eens wat ik lees of gelezen heb. Ik kan mij gewoon niet consenteren op het lezen van een boek. Als het moet dan moet het, en als ik dan echt een boek moet lezen lees ik liever boeken die iets te maken hebben met onze maatschappij, wat hier bij ons ook allemaal kan gebeuren. Maar ik zal nooit zelf een boek nemen en beginnen lezen.
schrijver : Y.R Geplaatst door GWWa SAI op 15:47 Geen opmerkingen:
Toen ik klein was las ik altijd de boeken van Geronimo Stilton. Ik las toen echt niet graag boeken maar doordat ik moeite had met lezen moest ik boeken lezen en ik vond dat de boeken van Geronimo het lezen ietsje leuker maakte. In de boeken van Geronimo zitten verschillende lettertypes en geurtjes en dat maakte die boeken zo leuk om te lezen.
Later begon ik dan meer boeken te lezen. De boeken die ik het meeste las maar dan ook weer het langst aan bezig was zijn de boeken van Twilight. Die boeken waren nog veel te moeilijk voor mij maar omdat mijn beste vriendin die ouder was dan ik verslaafd was aan die boeken wou ik het ook proberen en ik werd er dan ook verslaafd aan. Ik heb dat boek toen wel 100 keer gelezen, maar wel met veel moeite.
Nu lees ik echt heel veel boeken of toch een soort van boeken. Ik lees heel veel boeken online. Meestal zijn het korte verhalen over onmogelijke liefde of over mensen met een psychische stoornis, die verhalen interesseren mij ook heel erg. De meeste boeken die ik nu lees zijn vooral Engelstalig geschreven omdat ik dat zo een mooie taal vind om te schrijven. Ik ga ook regelmatig naar de bib en daar zoek ik meestal mijn boeken bij de Engelstalige oude boeken. Oude Engelstalige boeken waar je goed bij moet nadenken zijn mijn favoriete boeken.
Toen ik klein was lazen mijn ouders vooral sprookjes voor of gewoon strip verhaaltjes van uit de krant (meestal samson en gert). Daar was ik ook echt dol op. Eens ik wist dat de krant er was zat ik al klaar om de strip samen te lezen. Ik vond ze leuk om te lezen omdat het altijd super grappig was maar ook omdat er natuurlijk prentjes bij stonden en je het dus makkelijk kan voorstellen.
Toen ik ouders was las ik vooral Jommeke. Niet omdat ik ze zo graag las maar omdat we ze allemaal hadden. Dus elke keer dat ik niets te doen had, begon ik een Jommekes strip te lezen. Eigenlijk vielen ze best goed mee. Er zat avontuur in, spanning maar ook humor en vriendschap. Wat ik er ook goed aan vond was dat niet elke strip hetzelfde was.
Nu lees ik boeken en geen strips meer. Ik heb niet echt een genre dat ik graag lees. Ik lees gewoon de achterkant en kijk of het mij zou aanstaan of niet. Als het boek me aanstaat is het ook op een paar dagen uit. Het aantal pagina's maakt voor mij niet uit maar ik moet het wel graag lezen anders begin ik er zelf niet aan. Een goed boek is voor mij lezen vanaf het puntje van je stoel!
Het begon allemaal met de boekenreeks Heartland van Lauren Brooke. Ik hield altijd al van lezen. Ik had alle boeken van Geronimo Silton die je kon vinden in de bib gelezen. Dus toen moest ik opzoek naar nieuwe boeken. Dankzij mijn leerkracht van het vijfde leerjaar kwam ik bij de boekenreeks van Lauren Brooke terecht. In het lagere onderwijs was ik zot van paarden. Paardrijden was mijn passie. Net als die van mijn leerkracht. Zij raden mijn toen ook op een dag als we met de klas naar de bib ging aan om deze boeken te lezen. Door deze reeks te lezen werd lezen echt een moment van ontspanning voor mijn.
Later in het begin van mijn secundair onderwijs was Dirk Bracke mijn favoriete schrijver samen met Luc Descamps. Ze schijven zo echt. Je kan je helemaal inleven in de wereld van de jongeren. Door hun boeken te lezen heb ik ook de keuze gemaakt om jeugdcrimiologie te studeren. Luc Descamps weet vooral een heel gevoelig snaar te raken. Angeldust, een lied voor de sterren. Is zo een boek het is het enige boek dat ik heb gelezen dat mij zelfs heeft doen wenen.
Nu ben ik vooral verzot op trilogieën. Ik hoe er van als boeken geen einden hebben, dat als je het ene boek nog een andere op je wacht. Mijn eerste trilogie was dan ook de bekendste en meest gelezen onder tienermeisje, Twilight. Maar al snel volgen de reeksenThe hunger Games, Divergent, beautiful creatures. Ik vind het vooral dat je bij boeken moet kunnen ontsnappen uit de realiteit. Dat is ook de reden dat ik zo van fantasy hou. Helemaal je eigen wereld kunnen maken, zelf je eigen fantasie de vrije loop lopen. Dan lijkt het ook of je echt zelf meespeelt in het verhaal. Ook de schrijvers van fantasy zijn zo briljant. Neem nu J.R.R. Tolkien hij schrijft zelfs eigen taaltjes voor zijn personages fantastisch gewoon
Aan gezien er een paar fouten in mijn vorige versie stonden is dit de juisten.
Het begon allemaal met de boekenreeks Heartland van Lauren Brooke. Ik hield altijd al van lezen. Ik had alle boeken van Geronimo Silton die je kon vinden in de bib gelezen. Dus toen moest ik opzoek naar nieuwe boeken. Dankzij mijn leerkracht van het vijfde leerjaar kwam ik bij de boekenreeks van Lauren Brooke terecht. In het lagere onderwijs was ik zot van paarden. Paardrijden was mijn passie. Net als die van mijn leerkracht. Zij raden mijn dan als we met de klas naar de bib gingen aan om deze boeken te lezen. Door deze reeks te lezen werd lezen echt een moment van ontspanning voor mijn.
Later in het begin van mijn secundair onderwijs was Dirk Bracke mijn favoriete schrijver samen met Luc Descamps. Ze schijven zo echt. Je kan je helemaal inleven in de wereld van de jongeren. Door hun boeken te lezen heb ik ook de keuze gemaakt om jeugdcrimiologie te studeren. Luc Descamps weet vooral een heel gevoelig snaar te raken. Angeldust, een lied voor de sterren. Is zo een boek het is het enige boek dat ik heb gelezen dat mij zelfs heeft doen wenen.
Nu ben ik vooral verzot op trilogieën. Ik hou er van als boeken geen einden hebben, dat als je het ene boek uit hebt nog een andere op je wacht. Mijn eerste trilogie was dan ook de bekendste en meest gelezen onder tienermeisje, Twilight. Maar al snel volgen de reeksen The hunger Games, Divergent, beautiful creatures. Ik vind het vooral dat je bij boeken moet kunnen ontsnappen uit de realiteit. Dat is ook de reden dat ik zo van fantasy hou. Helemaal je eigen wereld kunnen maken, zelf je eigen fantasie de vrije loop laten. Dan lijkt het ook of je echt zelf meespeelt in het verhaal. Ook de schrijvers van fantasy zijn zo briljant. Neem nu J.R.R. Tolkien hij schrijft zelfs eigen taaltjes voor zijn personages fantastisch gewoon.
Toen ik nog klein was en wat moeite had met lezen, lazen mijn ouders mij nog voor. Dit waren dan boeken van Marc de Bel, maar niet de dikke boeken maar zo een soort van strip/boek verhaal van de droedels. Ook de boeken van Disney werden mij voorgelezen voor het slapengaan. De leeuwenkoning was mijn favoriet.
Later toen ik al beter kon lezen, waren het boeken van Geronimo Stilton. Eigenlijk las ik ze niet volledig uit, maar kocht ik ze voor de geuren en omdat ze zo populair waren toen ik in het lager zat. Daarna begon ik strips van de kampioenen en kiekeboe te lezen, gewoon omdat het zo leuk en grappig was toen ik wat jonger was. Ik had ze ook bijna allemaal vroeger!
Nu lees ik eigenlijk niet zoveel. Maar als ik dan eens zin heb voor een boek te lezen, zijn het meestal horror of thriller boeken. Ik lees dit genre omdat het eens iets anders is dan een horrorfilm. De boeken zijn ook beter, de gevoelens worden altijd zeer goed beschreven en dat maakt het spannender dan een film voor mij. Ook boeken van Pieter Aspe lees ik af en toe. Omdat ze niet te dik zijn en altijd een goed verhaal hebben waardoor je gewoon blijft verder lezen.
Toen ik kind was hebben mijn ouders mij eigenlijk nooit voorgelezen. Ik kon al heel snel goed en vlot lezen en begon boeken van Samson en Gert, Plop, K3 etc. te lezen. Mijn ouders zorgden er uiteraard wel voor dat de boeken die ik las telkens moeilijker werden omdat ik anders op hetzelfde niveau bleef lezen en ze wilden dat ik beter werd. Op school, in het eerste leerjaar, kregen we ook 'leeshuiswerk' mee naar huis en ik moest dan soms van mijn ouders al de volgende teksten ook eens lezen omdat die waarschijnlijk moeilijker waren. Met andere woorden: mijn ouders lazen mij niet voor, ze lieten mij alles zelf doen en het heeft een goed resultaat opgeleverd.
Later begon ik boeken te lezen die gebaseerd zijn op een waargebeurd verhaal. Ik hou ervan om boeken te lezen waar waarheid achter zit. Ik was niet van mijn boeken weg te slaan, vooral niet als het spannend was en een waargebeurd verhaal is dan ook meestal altijd spannend.
Nu lees ik eigenlijk niet meer zo veel. Of toch... Wanneer ik in de auto zit mees ik alles wat ik tegen kom, wat ook lezen is uiteraard. Lezen is lezen! Op het internet lees je van alles, in tijdschriften... Ik lees eigenlijk constant. Maar boeken? Nee, dat niet. Enkel wanneer ik zie dat mijn moeder een goed boek aan het lezen is of ik denk dat het mij ook wel zal interesseren, dan durf ik het boek al eens open te slaan, maar ik zal niet uit mezelf zeggen:' Nu ga ik een boek lezen!'
Als ik klein was dan lazen mijn ouders mij verhaaltje voor uit de boeken van Kabouter Plop voor ik ging slapen aan mijn bed. Tot ik zelf kon lezen en dan las ik verhaaltjes voor voor mijn papa die dan luisterde of ik het goed las. We kenden de verhalen al helemaal uit ons hoofd toch is die traditie blijven bestaan om voor te lezen. Daarna werd het tijd om strip verhalen te lezen want grote verhalen las ik niet zo graag. Vooral de strips van fc. De Kampioenen, k3, Urbanus waren er die ik altijd kon lezen.
Na al de strips ben ik overgegaan naar dikkere en interessantere boeken om te lezen. Ik begon stilaan de boeken van Geronimo Stilton te kennen en ik had al snel de smaak te pakken. Mijn meter en peter gaven me met een feestdag als cadeau een nieuw boek al deze uit was. Al snel waren de boekbesprekingen op school al iets meer van hoger niveau en las ik al iets meer boeken met moeilijkere onderwerpen.
Nu lees ik vooral graag waargebeurde verhalen. Als je dan iemand kent die zo een situatie heeft meegemaakt weet je hoe je kan reageren. Ik kan me erg goed inbeelden hoe een situatie kan zijn, hoe het beschreven staat in het boek. Ik vind het erg interessant hoe mensen bepaalde problemen oplossen in het echte leven waar niets verbloemd is. Ik zal deze boeken vooral blijven lezen, de boeken die ik met waargebeurde verhalen al gelezen heb zijn vooral boeken van Dirk Bracke.
Al van kleins af aan hebben mijn ouders mij in contact met Disney laten komen. Eerst met video's, dan heeft mijn vader op onze kamer (mij en mijn broer) een hele muurschildering van de Disneyfiguren, wanneer ze jong zijn, geschilderd. Het was dus duidelijk dat ik erg van sprookjes hield. Er was dan ook nog het boek, hieruit las mijn moeder mij en mijn broer altijd voor. Toen ik oud genoeg was om zelf te lezen heb ik van mijn ouders het boek gekregen. Op die moment had ik al lang gewacht. Vanaf toen heb ik dagelijks in dat boek gelezen en ik heb het tot op de dag van vandaag nog steeds. Na mijn sprookjesperiode ben ik begonnen met het lezen van de boeken van M. De Bel. Deze spraken mij meestal aan met de kleurrijke voorkant en in de verhalen zelf zat ook altijd zeer veel fantasie. Het ging wel altijd over één of ander avontuur en ik vond het als kind fijn om mijzelf in de verhalen te laten opgaan, mijzelf erin te verwerken. Niet zo lang erna was het vooral D. Bracke die mij aansprak aangezien ik zelf ook al een jaartje ouder was geworden. Het waren niet enkel meer de avonturen die mij aanspraken, maar drama begon mij ook aan te spreken. Nu lees ik dan nog af en toe D. Bracke voor zijn dramatische, maar toch ook realistische verhalen. Ik lees nu liever boeken waar er wat diepte in zit, dat ik zelf wat de verbanden moet lezen om het te snappen. Ik vind het geweldig om helemaal op te kunnen gaan in mijn boek, dat kan natuurlijk enkel wanneer het boek mij echt aanspreekt. Auteur A. VDS
Vroeger las mijn mama mij altijd voor uit het grote boek van “Jip en Janneke” of het grote sprookjesboek. Het zat vol met kleine verhaaltjes van enkele minuten lang en mooie tekeningen. Met die tekeningen erbij kon ik mij er steeds makkelijk iets bij voorstellen, dat vond ik dan nog leuker. Natuurlijk herinner ik mij er niet veel meer van, maar ik weet wel nog dat ik het altijd fijn vond om voorgelezen te worden net voordat ik ging slapen. Ik luisterde steeds aandachtig hoe mama de verhaaltjes vertelde.
Veel later las ik veel strips omdat we er dozen vol van hadden die nog allemaal van mijn mama zijn geweest. De meeste strips die ik las waren die van “Kiekeboe”. Ik vond Fanny de leukste en de mooiste uit heel de strip. De verhalen vond ik heel spannend en het las ook heel vlot. Ik denk dat ik toen ongeveer al de Kiekeboe strips had gelezen. Ik vind ook dat het heel mooi getekend is! Nog later las ik meestal de strips van “Tamara” en “Mooie Navels”. Die ging ik dan speciaal uit de bibliotheek halen totdat ik ze allemaal gelezen had. Dat zijn typische meisjesverhalen. Echte leesboeken las ik nooit veel. Omdat ik liever prentjes had, zodat ik mij er iets kon bij voorstellen.
Nu lees ik niet veel meer. Ik neem er gewoon de tijd niet meer voor omdat ik meestal met andere dingen bezig ben, wat ik wel spijtig vind. Ik zou graag meer tijd steken in echte leesboeken, maar vanaf dat ik de dikte van het boek zie, heb ik al geen zin meer om eraan te beginnen. Omdat ik denk dat ik ze nooit af zal krijgen. Wat ik wel lees zijn tijdschriften die mama meeneemt van haar werk. Enkele jaren geleden was dat nog “Glam It” ,maar dat bestaat spijtig genoeg niet meer. Nu brengt ze vooral de “Flair” mee en soms nog de “Cosmopolitan”. Ook lees ik af en toe artikels die mij aanstaan op het internet. Ik hoop vooral dat ik later meer tijd zal beginnen steken in echte leesboeken. Zodat ik veel nieuwe woorden zal leren en wie weet zal ik automatisch wel meer beginnen lezen.
Als kind was ik een enorme fan van verhaaltjes uit het grote sprookjesboek van de gebroeders Grimm. Mijn mama las me nog veel voor maar aan de hand van de prachtige en kleurrijke tekeningen maakte ik als gauw mijn eigen versie rond elk sproojesverhaal, mijn fantasie was toen ontoerijkend, ik kon van een sprookje het gekste verhaal ooit maken. Ook de smurfen van Peyo hebben me altijd gefascineerd, die kleine blauwe wezentjes blijven nog steeds mijn hart vullen. Vroeger smolt ik bij de verhaaltjes over babysmurf, ik kon uren over de smurfjes praten zonder ook maar enige schijn van verveling.
Op latere leeftijd interesseerde ik mij in de boeken 'kippevel' van Marc De Bel, de angstaanjagende monsters in zijn verhalen spraken mij het hardst aan. In de bibliotheek kon ik steeds kiezen uit een zeer uitgebreide collectie. Er was voor ieder wat wils! De kippevel verhalen konden vlot worden gelezen en aan een haalbaar tempo zonder de interesse te verliezen. In de boeken stonden ook og enkele prenten die het alleen nog leuker maakten!
Nu lees ik graag de boeken van C.S Lewis, Narnia, het boek gebasseerd op de film vind ik erg leuk om te lezen. Het boek loopt over van fantasie en maakt van een volwassen saai boek, een betoverend, leuk en krachtig boek. De boeken zijn enorm goed geschreven waardoor er soms wel eens een glilach verschijnt en ook leest het heel vlot. De boeken tellen enorm veel pagina's, maar eens je aan het lezen bent gaat het erg snel. De verhaal lijn klopt ook volledig met de film wat ook al positief is. Bij wat ik lees kan ik me daardoor een beeld vormen.
Van Marc De Bel en Dirk Bracke naar Anna Blaman
BeantwoordenVerwijderenAls kind verslond ik alle boeken van Marc De Bel, maar de boeken over Blinker vond ik toch de beste. Er zat actie in, het ging over verliefdheid en er stonden nog prentjes in. De tekeningen van Jan Bosschaert (wwww.janbosschaert.be) in de boeken van Blinker vond ik zo mooi dat ik na een tijdje ook gewoon boeken begon te kiezen waarvan de kaft een tekening van zijn hand had.
Later begon ik griezelboeken en boeken van Dirk Bracke te lezen. Ik vond het geweldig hoe verhalen zo'n afschuw, gruwel of schok konden opwekken en mij echt konden meesleuren in hun verhaal. Ik herinner me vooral 'Ijskoude Handen' van Bies van Ede, omdat elke bladzijde spannender werd en het einde voor mij toen verrassend gruwelijk was.
De laatste jaren lees ik graag boeken die de psyche van de hoofdpersonages uitdiepen. Ik wil uit boeken te weten komen hoe mensen denken en hoe mensen met elkaar en met zichzelf omgaan. Daarom zijn de boeken en kortverhalen van Anna Blaman of de boeken van Vladimir Nabokov voor mij op dit moment de boeiendste.
auteur: Mevr. Bruynooghe
Toen ik klein was, was ik gefascineerd door alles wat van Disney was. Je kon toen in die tijd gratis disney verhalen ergens bij krijgen. Ik heb deze nu nog altijd. Het zijn er een stuk of 80! Elke avond las ik in mijn bed één van mijn boekjes, en pas nadien ging ik slapen. Dit gaf me een rustig gevoel en vooral veel fantasie.
VerwijderenLater keek ik vooral tv, maar als ik een boek nam was het zowiezo van Marc De Bel. Zijn verhalen vond ik zo spannend en leuk om te lezen dat ik altijd weer naar een exemplaar van hem greep. Toen ging ik ook nog eens naar de boekenbeurs en heb ik zelf een gesigneerd boek van hem gekregen, daar was ik wel heel trots op.
Nu ben ik ook niet echt zo een grote fan van lezen, maar als ik iets graag lees dan zijn het verhalen die echt gebeurt zijn. Zoals het verhaal van Sabinne D'ardenne. Ook lees ik graag boeken van Helene Vreeswijk, ik vind dat ze haar boeken zo schrijft dat je gewoon wilt verder lezen.
KVC
Toen ik klein was hielt ik ontzettend veel van sprookjes en boeken met veel prenten. Het ging bij mij niet om de tekst maar om de prenten die er in stonden. Soms vroeg ik wel eens aan mijn ouders om mij een sprookje voor te lezen voor ik ging gaan slapen maar dat viel niet zo veel voor.
BeantwoordenVerwijderenLater wanneer ik zelf al kon lezen las ik altijd stripboeken, vooral die van F.C. De Kampioenen en K3. Ik hielt enorm veel van die stripboeken omdat er veel actie avontuur en humor in voor kwam. Ik kon die stripboeken wel 10 keer opnieuw lezen, ze verveelden nooit. Ik was er zo’n fan van dat ik ze begon te verzamelen. En ja, waarom stripboeken? Er staan veel prenten en weinig tekst in.
De laatste jaren lees ik graag de boeken van Dirk Bracke. Ik hou echt van zijn boeken. Er zit zo veel actie en avontuur in en het zijn vooral boeken voor de jeugd. Het zijn boeken die je echt meesleuren in het verhaal en je wilt steeds verder lezen in zijn boeken. Zijn boeken gaan nooit vervelen. Ik ben ook een grote fan van boeken met een waargebeurd verhaal.
Auteur: Y.D.S
Toen ik klein was vond ik het heel leuk als mijn ouders boekjes voorlazen zoals de verhaaltjes van Floortje. Ik kon zelf nog niet lezen maar ik keek heel graag naar de prentjes. Mijn ouders probeerde altijd voor het slapen gaan een verhaaltje voor te lezen.
BeantwoordenVerwijderenLater las ik niet zo graag dus ik heb eigenlijk niet egt veel gelezen. Als ik eens las dan waren het vooral stripverhalen omdat daar minder tekst en nog altijd prentjes in stonden. Het kwam niet veel voor dat ik een boek las enkel wanneer we op school bij het leesmoeke gingen en samen boekjes lazen.
Nu lees ik vooral graag boeken die waar gebeurd zijn. Ik vind het heel interessant en soms ook erg wat er met sommige mensen gebeurd. En als ik een boek lees dat niet waar gebeurd is moet het realistisch zijn. Wanneer ik een boek aan het lezen ben en het interesseert mij niet meer dan stop ik met lezen want een boek moet mij mee sleuren in het verhaal anders krijg ik hem nooit uit.
R.L.
Vroeger als ik klein was hield ik enorm van sprookjes, Disney , prinsessen en al die gekke toestanden, Ik wou altijd alles weten wat er in het boek stond. Maar ik wilde het zelf niet lezen , mama of papa moest dat doen voor het slapen gaan want zelf zou ik er niet in gelezen hebben.
BeantwoordenVerwijderenIk koos meestal de boekjes me de mooiste cover en dan las mama of papa ze voor.
Later als ik zelf al kon lezen was ik op school verplicht elke week een ander boek te lezen , ofwel uit de klasbib ofwel van thuis , Per boek dat we lazen kregen we een stikker, en per zoveel stikkers kregen we een klein cadeautje. Na al die drama van schoolboeken lezen , vond ik een boek die mij interesseerde. Namelijk Geronimo Stilton boeken.
Ik wou enkel alleen maar zijn boeken lezen en geen enkele andere boek meer.
Nu .. als ik eerlijk ben haat ik boeken lezen voor school.
Ik vind lezen echt heel saai en de helft van de tijd als ik een boek lees , begrijp ik niet eens wat ik lees of gelezen heb. Ik kan mij gewoon niet consenteren op het lezen van een boek.
Als het moet dan moet het, en als ik dan echt een boek moet lezen lees ik liever boeken die iets te maken hebben met onze maatschappij, wat hier bij ons ook allemaal kan gebeuren.
Maar ik zal nooit zelf een boek nemen en beginnen lezen.
schrijver : Y.R
Geplaatst door GWWa SAI op 15:47 Geen opmerkingen:
Toen ik klein was las ik altijd de boeken van Geronimo Stilton. Ik las toen echt niet graag boeken maar doordat ik moeite had met lezen moest ik boeken lezen en ik vond dat de boeken van Geronimo het lezen ietsje leuker maakte. In de boeken van Geronimo zitten verschillende lettertypes en geurtjes en dat maakte die boeken zo leuk om te lezen.
BeantwoordenVerwijderenLater begon ik dan meer boeken te lezen. De boeken die ik het meeste las maar dan ook weer het langst aan bezig was zijn de boeken van Twilight. Die boeken waren nog veel te moeilijk voor mij maar omdat mijn beste vriendin die ouder was dan ik verslaafd was aan die boeken wou ik het ook proberen en ik werd er dan ook verslaafd aan. Ik heb dat boek toen wel 100 keer gelezen, maar wel met veel moeite.
Nu lees ik echt heel veel boeken of toch een soort van boeken. Ik lees heel veel boeken online. Meestal zijn het korte verhalen over onmogelijke liefde of over mensen met een psychische stoornis, die verhalen interesseren mij ook heel erg. De meeste boeken die ik nu lees zijn vooral Engelstalig geschreven omdat ik dat zo een mooie taal vind om te schrijven. Ik ga ook regelmatig naar de bib en daar zoek ik meestal mijn boeken bij de Engelstalige oude boeken. Oude Engelstalige boeken waar je goed bij moet nadenken zijn mijn favoriete boeken.
L.M.
Toen ik klein was lazen mijn ouders vooral sprookjes voor of gewoon strip verhaaltjes van uit de krant (meestal samson en gert). Daar was ik ook echt dol op. Eens ik wist dat de krant er was zat ik al klaar om de strip samen te lezen. Ik vond ze leuk om te lezen omdat het altijd super grappig was maar ook omdat er natuurlijk prentjes bij stonden en je het dus makkelijk kan voorstellen.
BeantwoordenVerwijderenToen ik ouders was las ik vooral Jommeke. Niet omdat ik ze zo graag las maar omdat we ze allemaal hadden. Dus elke keer dat ik niets te doen had, begon ik een Jommekes strip te lezen. Eigenlijk vielen ze best goed mee. Er zat avontuur in, spanning maar ook humor en vriendschap. Wat ik er ook goed aan vond was dat niet elke strip hetzelfde was.
Nu lees ik boeken en geen strips meer. Ik heb niet echt een genre dat ik graag lees. Ik lees gewoon de achterkant en kijk of het mij zou aanstaan of niet. Als het boek me aanstaat is het ook op een paar dagen uit. Het aantal pagina's maakt voor mij niet uit maar ik moet het wel graag lezen anders begin ik er zelf niet aan. Een goed boek is voor mij lezen vanaf het puntje van je stoel!
A.VDB
Het begon allemaal met de boekenreeks Heartland van Lauren Brooke. Ik hield altijd al van lezen. Ik had alle boeken van Geronimo Silton die je kon vinden in de bib gelezen. Dus toen moest ik opzoek naar nieuwe boeken. Dankzij mijn leerkracht van het vijfde leerjaar kwam ik bij de boekenreeks van Lauren Brooke terecht. In het lagere onderwijs was ik zot van paarden. Paardrijden was mijn passie. Net als die van mijn leerkracht. Zij raden mijn toen ook op een dag als we met de klas naar de bib ging aan om deze boeken te lezen. Door deze reeks te lezen werd lezen echt een moment van ontspanning voor mijn.
BeantwoordenVerwijderenLater in het begin van mijn secundair onderwijs was Dirk Bracke mijn favoriete schrijver samen met Luc Descamps. Ze schijven zo echt. Je kan je helemaal inleven in de wereld van de jongeren. Door hun boeken te lezen heb ik ook de keuze gemaakt om jeugdcrimiologie te studeren. Luc Descamps weet vooral een heel gevoelig snaar te raken. Angeldust, een lied voor de sterren. Is zo een boek het is het enige boek dat ik heb gelezen dat mij zelfs heeft doen wenen.
Nu ben ik vooral verzot op trilogieën. Ik hoe er van als boeken geen einden hebben, dat als je het ene boek nog een andere op je wacht. Mijn eerste trilogie was dan ook de bekendste en meest gelezen onder tienermeisje, Twilight. Maar al snel volgen de reeksenThe hunger Games, Divergent, beautiful creatures. Ik vind het vooral dat je bij boeken moet kunnen ontsnappen uit de realiteit. Dat is ook de reden dat ik zo van fantasy hou. Helemaal je eigen wereld kunnen maken, zelf je eigen fantasie de vrije loop lopen. Dan lijkt het ook of je echt zelf meespeelt in het verhaal. Ook de schrijvers van fantasy zijn zo briljant. Neem nu J.R.R. Tolkien hij schrijft zelfs eigen taaltjes voor zijn personages fantastisch gewoon
Thalita Praet
Aan gezien er een paar fouten in mijn vorige versie stonden is dit de juisten.
VerwijderenHet begon allemaal met de boekenreeks Heartland van Lauren Brooke. Ik hield altijd al van lezen. Ik had alle boeken van Geronimo Silton die je kon vinden in de bib gelezen. Dus toen moest ik opzoek naar nieuwe boeken. Dankzij mijn leerkracht van het vijfde leerjaar kwam ik bij de boekenreeks van Lauren Brooke terecht. In het lagere onderwijs was ik zot van paarden. Paardrijden was mijn passie. Net als die van mijn leerkracht. Zij raden mijn dan als we met de klas naar de bib gingen aan om deze boeken te lezen. Door deze reeks te lezen werd lezen echt een moment van ontspanning voor mijn.
Later in het begin van mijn secundair onderwijs was Dirk Bracke mijn favoriete schrijver samen met Luc Descamps. Ze schijven zo echt. Je kan je helemaal inleven in de wereld van de jongeren. Door hun boeken te lezen heb ik ook de keuze gemaakt om jeugdcrimiologie te studeren. Luc Descamps weet vooral een heel gevoelig snaar te raken. Angeldust, een lied voor de sterren. Is zo een boek het is het enige boek dat ik heb gelezen dat mij zelfs heeft doen wenen.
Nu ben ik vooral verzot op trilogieën. Ik hou er van als boeken geen einden hebben, dat als je het ene boek uit hebt nog een andere op je wacht. Mijn eerste trilogie was dan ook de bekendste en meest gelezen onder tienermeisje, Twilight. Maar al snel volgen de reeksen The hunger Games, Divergent, beautiful creatures. Ik vind het vooral dat je bij boeken moet kunnen ontsnappen uit de realiteit. Dat is ook de reden dat ik zo van fantasy hou. Helemaal je eigen wereld kunnen maken, zelf je eigen fantasie de vrije loop laten. Dan lijkt het ook of je echt zelf meespeelt in het verhaal. Ook de schrijvers van fantasy zijn zo briljant. Neem nu J.R.R. Tolkien hij schrijft zelfs eigen taaltjes voor zijn personages fantastisch gewoon.
Thalita Praet
Toen ik nog klein was en wat moeite had met lezen, lazen mijn ouders mij nog voor. Dit waren dan boeken van Marc de Bel, maar niet de dikke boeken maar zo een soort van strip/boek verhaal van de droedels. Ook de boeken van Disney werden mij voorgelezen voor het slapengaan. De leeuwenkoning was mijn favoriet.
BeantwoordenVerwijderenLater toen ik al beter kon lezen, waren het boeken van Geronimo Stilton. Eigenlijk las ik ze niet volledig uit, maar kocht ik ze voor de geuren en omdat ze zo populair waren toen ik in het lager zat. Daarna begon ik strips van de kampioenen en kiekeboe te lezen, gewoon omdat het zo leuk en grappig was toen ik wat jonger was. Ik had ze ook bijna allemaal vroeger!
Nu lees ik eigenlijk niet zoveel. Maar als ik dan eens zin heb voor een boek te lezen, zijn het meestal horror of thriller boeken. Ik lees dit genre omdat het eens iets anders is dan een horrorfilm. De boeken zijn ook beter, de gevoelens worden altijd zeer goed beschreven en dat maakt het spannender dan een film voor mij. Ook boeken van Pieter Aspe lees ik af en toe. Omdat ze niet te dik zijn en altijd een goed verhaal hebben waardoor je gewoon blijft verder lezen.
S.T
Toen ik kind was hebben mijn ouders mij eigenlijk nooit voorgelezen.
BeantwoordenVerwijderenIk kon al heel snel goed en vlot lezen en begon boeken van Samson en Gert, Plop, K3 etc. te lezen. Mijn ouders zorgden er uiteraard wel voor dat de boeken die ik las telkens moeilijker werden omdat ik anders op hetzelfde niveau bleef lezen en ze wilden dat ik beter werd. Op school, in het eerste leerjaar, kregen we ook 'leeshuiswerk' mee naar huis en ik moest dan soms van mijn ouders al de volgende teksten ook eens lezen omdat die waarschijnlijk moeilijker waren. Met andere woorden: mijn ouders lazen mij niet voor, ze lieten mij alles zelf doen en het heeft een goed resultaat opgeleverd.
Later begon ik boeken te lezen die gebaseerd zijn op een waargebeurd verhaal. Ik hou ervan om boeken te lezen waar waarheid achter zit. Ik was niet van mijn boeken weg te slaan, vooral niet als het spannend was en een waargebeurd verhaal is dan ook meestal altijd spannend.
Nu lees ik eigenlijk niet meer zo veel. Of toch... Wanneer ik in de auto zit mees ik alles wat ik tegen kom, wat ook lezen is uiteraard. Lezen is lezen! Op het internet lees je van alles, in tijdschriften... Ik lees eigenlijk constant. Maar boeken? Nee, dat niet. Enkel wanneer ik zie dat mijn moeder een goed boek aan het lezen is of ik denk dat het mij ook wel zal interesseren, dan durf ik het boek al eens open te slaan, maar ik zal niet uit mezelf zeggen:' Nu ga ik een boek lezen!'
Auteur: R.P
Als ik klein was dan lazen mijn ouders mij verhaaltje voor uit de boeken van Kabouter Plop voor ik ging slapen aan mijn bed. Tot ik zelf kon lezen en dan las ik verhaaltjes voor voor mijn papa die dan luisterde of ik het goed las. We kenden de verhalen al helemaal uit ons hoofd toch is die traditie blijven bestaan om voor te lezen. Daarna werd het tijd om strip verhalen te lezen want grote verhalen las ik niet zo graag. Vooral de strips van fc. De Kampioenen, k3, Urbanus waren er die ik altijd kon lezen.
BeantwoordenVerwijderenNa al de strips ben ik overgegaan naar dikkere en interessantere boeken om te lezen. Ik begon stilaan de boeken van Geronimo Stilton te kennen en ik had al snel de smaak te pakken. Mijn meter en peter gaven me met een feestdag als cadeau een nieuw boek al deze uit was. Al snel waren de boekbesprekingen op school al iets meer van hoger niveau en las ik al iets meer boeken met moeilijkere onderwerpen.
Nu lees ik vooral graag waargebeurde verhalen. Als je dan iemand kent die zo een situatie heeft meegemaakt weet je hoe je kan reageren. Ik kan me erg goed inbeelden hoe een situatie kan zijn, hoe het beschreven staat in het boek. Ik vind het erg interessant hoe mensen bepaalde problemen oplossen in het echte leven waar niets verbloemd is. Ik zal deze boeken vooral blijven lezen, de boeken die ik met waargebeurde verhalen al gelezen heb zijn vooral boeken van Dirk Bracke.
Auteur: M.P.
Al van kleins af aan hebben mijn ouders mij in contact met Disney laten komen. Eerst met video's, dan heeft mijn vader op onze kamer (mij en mijn broer) een hele muurschildering van de Disneyfiguren, wanneer ze jong zijn, geschilderd. Het was dus duidelijk dat ik erg van sprookjes hield. Er was dan ook nog het boek, hieruit las mijn moeder mij en mijn broer altijd voor. Toen ik oud genoeg was om zelf te lezen heb ik van mijn ouders het boek gekregen. Op die moment had ik al lang gewacht. Vanaf toen heb ik dagelijks in dat boek gelezen en ik heb het tot op de dag van vandaag nog steeds.
VerwijderenNa mijn sprookjesperiode ben ik begonnen met het lezen van de boeken van M. De Bel. Deze spraken mij meestal aan met de kleurrijke voorkant en in de verhalen zelf zat ook altijd zeer veel fantasie. Het ging wel altijd over één of ander avontuur en ik vond het als kind fijn om mijzelf in de verhalen te laten opgaan, mijzelf erin te verwerken. Niet zo lang erna was het vooral D. Bracke die mij aansprak aangezien ik zelf ook al een jaartje ouder was geworden. Het waren niet enkel meer de avonturen die mij aanspraken, maar drama begon mij ook aan te spreken.
Nu lees ik dan nog af en toe D. Bracke voor zijn dramatische, maar toch ook realistische verhalen. Ik lees nu liever boeken waar er wat diepte in zit, dat ik zelf wat de verbanden moet lezen om het te snappen. Ik vind het geweldig om helemaal op te kunnen gaan in mijn boek, dat kan natuurlijk enkel wanneer het boek mij echt aanspreekt.
Auteur A. VDS
Vroeger las mijn mama mij altijd voor uit het grote boek van “Jip en Janneke” of het grote sprookjesboek. Het zat vol met kleine verhaaltjes van enkele minuten lang en mooie tekeningen. Met die tekeningen erbij kon ik mij er steeds makkelijk iets bij voorstellen, dat vond ik dan nog leuker. Natuurlijk herinner ik mij er niet veel meer van, maar ik weet wel nog dat ik het altijd fijn vond om voorgelezen te worden net voordat ik ging slapen. Ik luisterde steeds aandachtig hoe mama de verhaaltjes vertelde.
BeantwoordenVerwijderenVeel later las ik veel strips omdat we er dozen vol van hadden die nog allemaal van mijn mama zijn geweest. De meeste strips die ik las waren die van “Kiekeboe”. Ik vond Fanny de leukste en de mooiste uit heel de strip. De verhalen vond ik heel spannend en het las ook heel vlot. Ik denk dat ik toen ongeveer al de Kiekeboe strips had gelezen. Ik vind ook dat het heel mooi getekend is! Nog later las ik meestal de strips van “Tamara” en “Mooie Navels”. Die ging ik dan speciaal uit de bibliotheek halen totdat ik ze allemaal gelezen had. Dat zijn typische meisjesverhalen. Echte leesboeken las ik nooit veel. Omdat ik liever prentjes had, zodat ik mij er iets kon bij voorstellen.
Nu lees ik niet veel meer. Ik neem er gewoon de tijd niet meer voor omdat ik meestal met andere dingen bezig ben, wat ik wel spijtig vind. Ik zou graag meer tijd steken in echte leesboeken, maar vanaf dat ik de dikte van het boek zie, heb ik al geen zin meer om eraan te beginnen. Omdat ik denk dat ik ze nooit af zal krijgen. Wat ik wel lees zijn tijdschriften die mama meeneemt van haar werk. Enkele jaren geleden was dat nog “Glam It” ,maar dat bestaat spijtig genoeg niet meer. Nu brengt ze vooral de “Flair” mee en soms nog de “Cosmopolitan”. Ook lees ik af en toe artikels die mij aanstaan op het internet. Ik hoop vooral dat ik later meer tijd zal beginnen steken in echte leesboeken. Zodat ik veel nieuwe woorden zal leren en wie weet zal ik automatisch wel meer beginnen lezen.
Auteur : Y.T
Als kind was ik een enorme fan van verhaaltjes uit het grote sprookjesboek van de gebroeders Grimm.
BeantwoordenVerwijderenMijn mama las me nog veel voor maar aan de hand van de prachtige en kleurrijke tekeningen maakte ik als gauw mijn eigen versie rond elk sproojesverhaal, mijn fantasie was toen ontoerijkend, ik kon van een sprookje het gekste verhaal ooit maken.
Ook de smurfen van Peyo hebben me altijd gefascineerd, die kleine blauwe wezentjes blijven nog steeds mijn hart vullen.
Vroeger smolt ik bij de verhaaltjes over babysmurf, ik kon uren over de smurfjes praten zonder ook maar enige schijn van verveling.
Op latere leeftijd interesseerde ik mij in de boeken 'kippevel' van Marc De Bel, de angstaanjagende monsters in zijn verhalen spraken mij het hardst aan.
In de bibliotheek kon ik steeds kiezen uit een zeer uitgebreide collectie.
Er was voor ieder wat wils! De kippevel verhalen konden vlot worden gelezen en aan een haalbaar tempo zonder de interesse te verliezen. In de boeken stonden ook og enkele prenten die het alleen nog leuker maakten!
Nu lees ik graag de boeken van C.S Lewis, Narnia, het boek gebasseerd op de film vind ik erg leuk om te lezen.
Het boek loopt over van fantasie en maakt van een volwassen saai boek, een betoverend, leuk en krachtig boek. De boeken zijn enorm goed geschreven waardoor er soms wel eens een glilach verschijnt en ook leest het heel vlot.
De boeken tellen enorm veel pagina's, maar eens je aan het lezen bent gaat het erg snel.
De verhaal lijn klopt ook volledig met de film wat ook al positief is. Bij wat ik lees kan ik me daardoor een beeld vormen.
LN